Podsumowanie zajęć matematycznych „Z PZU po lekcjach"

Przez cały rok szkolny 2013/2014 uczniowie Szkoły Podstawowej w Zawieprzycach brali udział w warsztatach matematycznych „Z PZU po lekcjach”. W tym czasie mieli możliwość poszerzenia swojej wiedzy z zakresu matematyki. Na zajęciach uczniowie samodzielnie sprawdzali między innymi, ile mililitrów ma litr, jak podzielić pizzę sprawiedliwie, co można zrobić z liczbami czy jak mierzymy czas?  Na zajęciach uczniowie przekonali się, że matematyka to bardzo ciekawa nauka, a poznawać można ją na wiele sposobów. Udział w tym projekcie pozwolił uczestnikom lepiej zrozumieć matematykę, polubić ją, poszerzyć swoją wiedzę i utrwalić wiadomości. Na zakończenie uczestnicy zajęć napisali test. Wyniki testu potwierdzają spostrzeżenia nauczycieli z systematycznej obserwacji uczniów na zajęciach. Uczniowie bardzo chętnie uczestniczyli w zajęciach, sami wyszukiwali różne informacje, chętnie rozwiązywali zadania czy odpowiadali na pytania kolegów. Uczestnicy projektu nie tylko pogłębili swoją wiedzę i umiejętności matematyczne, ale też brali udział w konkursach uzyskując w nich dobre wyniki. 

Ułamki zwykłe

   Na ostatnich zajęciach matematycznych uczniowie zastanawiali się co to są ułamki zwykłe? 

W życiu codziennym często znajdujemy się w sytuacji, gdy musimy jakąś całość podzielić na części. Wtedy, każdą z tych części możemy zapisać w postaci ułamka. Jedna z czterech części – to  1/4,  dwie z trzech części – to 2/3.  W każdym ułamku wyróżniamy licznik, który liczy 

i mianownik, który określa na ile części została podzielona całość. Uczniowie naszej szkoły świetnie poradzili sobie z określaniem na ile części podzielono daną figurę geometryczną, lub jaką część całości należy zamalować aby rysunek był zgodny z opisem. Najlepszym dowodem na to są zdjęcia. 

Jak podzielić pizzę sprawiedliwie?

   Na zajęciach matematycznych w SP w Zawieprzycach było bardzo przyjemnie i smacznie. Próbowaliśmy praktycznie podzielić sprawiedliwie pizzę. UDAŁO SIE!!! Podczas zajęć utrwaliliśmy poznane wiadomości z mililitrów, litrów, wagi oraz UŁAMKI. Wcale nie jest to takie trudne!

Liga młodych odkrywców

JAK POWSTAJĄ DŹWIĘKI?

  Do powstania dźwięku potrzebne jest źródło. Dźwięki są wytwarzane przez proste przedmioty, organizmy żywe czy urządzenia techniczne np. instrumenty muzyczne lub głośniki. Gdy uderzymy jakiś przedmiot będzie drgał . Ciało wprawione w ruch drga na zasadzie ruchu falowego. 

 Aby jednak można było usłyszeć nasz dźwięk potrzebny jest przewodnik dźwięku np. ciała lotne (powietrze) , płynne (woda)lub stałe (metal, drewno).

 Aby jednak można było usłyszeć nasz dźwięk potrzebny jest przewodnik dźwięku np. ciała lotne (powietrze) , płynne (woda)lub stałe (metal, drewno).

• częstotliwość - wysokość,

• natężenie – głośność

 Zjawisko dźwięku możemy postrzegać dzięki zmysłowi słuchu.

 Można określić dźwięk za pomocą następujących par parametrów:

PROPONUJEMY PROSTE  I  CIEKAWE EKSPERYMENTY  Z DŹWIĘKIEM

DOŚWIADCZENIE 1 ”GŁOSNY BUDZIK”

Przygotowanie 

Potrzebny będzie kij drewniany ok. 1metra oraz głośno tykający budzik.

Wykonanie 

Kij drewniany ustaw tak by jeden jego koniec dotykał budzika a drugi do ucha.

Efekt 

Zauważysz, że budzik chodzi głośniej. Dlaczego? Ponieważ drewniany kij przenosi fale akustyczne niż powietrze. Doświadczenie to pokazuje, że dźwięk może przenosić się przez ciało stałe.

DOŚWIADCZENIE 2 „MUZYKA WODNA”

Przygotowanie

Przygotuj 8 szklanek tej samej wielkości, wodę i ołówek. 

Wykonanie 

Szklanki ustaw w rzędzie i do każdej wlej inną ilość wody. Uderz lekko ołówkiem o brzeg każdej szklanki.

Efekt 

Każda szklanka wyda inny dźwięk. Im mniej wody w szklance tym wyższy usłyszymy dźwięk. Dlaczego? Gdy uderzysz o szklankę, zacznie wibrować. Im mniej wody w szklance, tym szybciej będzie wibrowała i wyda wyższy dźwięk.

TARGI EDUKACYJNE

  29 maja 2014 roku w Gimnazjum w Spiczynie odbyły się Targi Edukacyjne,  zorganizowane przez Ligę Młodych Odkrywców w ramach realizowanego projektu „ Z PZU PO LEKCJACH”. Celem targów była popularyzacja nauk matematyczno-przyrodniczych  wśród uczniów szkół gminy Spiczyn, a także prezentacja wiedzy zdobytej na zajęciach warsztatowych, prowadzonych w bloku matematycznym i przyrodniczym w  SP w Zawieprzycach i SP w Januszówce przez panie : Agnieszkę Szczepanik, Małgorzatę Charlińską-Cynke, Barbarę Cebryk i Magdalenę Szewczak.

Na targi przybyli uczniowie szkół podstawowych i gimnazjum w gminie Spiczyn wraz z opiekunami, dyrektorami oraz zaproszeni goście. W sumie ponad 150 osób! Pani dyrektor Jolanta Mackiewicz koordynator projektu,  przywitała wszystkich i dokonała otwarcia targów. Na początku zaprezentowali się uczniowie SP w Zawieprzycach z przedstawieniem „W krainie matematyki”. Po części oficjalnej uczniowie mogli przejść na przygotowane stanowiska edukacyjne, gdzie można było pogłębić swoją wiedzę w zakresie matematyki i przyrody, a także wykonać samodzielnie wiele doświadczeń. Na stoiskach matematycznych można było układać tangramy, mozaiki, koogle, figury przestrzenne z klocków czy zagrać w domino matematyczne. Część przyrodnicza została podzielona na działy: „Świat chemii”, „Sekrety elektroniki”, „Układ Słoneczny”, „Owocowe zegary”, „Mała robotyka”. Na stanowiskach znajdowali się uczniowie, biorący udział w projekcie , którzy służyli instrukcjami i pomocą w zakresie tematu przypisanego do danego stanowiska. Byli przeszkoleni , bo wcześniej uczestniczyli w zajęciach warsztatowych.

Niektóre stoiska prowadzone były przez zaproszonych gości. Były to Świat biologii, Robotyka oraz Doświadczenia chemiczne. Na pierwszym dzielił się swoją wiedzą absolwent SP w Zawieprzycach, a obecnie student Wydziału Farmacji Akademii Medycznej w Lublinie Paweł Kuś, który  odkrywał tajniki komórek widzianych pod mikroskopem podłączonym do monitora. Na pozostałych dwóch, prezentowali się studenci Małego Inżyniera. Pomagali uczniom w składaniu pojazdów i „robotów” z klocków lego, które mogły być zaprogramowane i uruchomione. Niektórych bardzo pochłonęła ta zabawa. Inni odkrywali tajemnice chemii, wykonując proste doświadczenia. Radości i śmiechów było co niemiara. O zainteresowaniu stoiskami chemicznymi może świadczyć fakt, że wszystkie odczynniki chemiczne zostały zużyte! Popularnością cieszyło się także stoisko „Sekrety elektroniki”, gdzie po połączeniu ze sobą różnych elementów i włożeniu baterii można było sprawdzić, czy własnoręcznie złożone  radio, samochód lub wiatrak będzie działał. Dla niektórych niewiarygodne było to, że owoce i warzywa przewodzą prąd, a podłączone do nich zegary pokazują  prawidłowy czas.

Po znakomitej zabawie goście zostali zaproszeni na poczęstunek, który zniknął błyskawicznie.

Mamy nadzieję, że zaprezentowane pomoce , doświadczenia oraz formy zdobywania wiedzy matematyczno-przyrodniczej zachęcą niektórych uczniów do poszerzania wiadomości z tego zakresu, niektórych przekonają, że przedmioty te wcale nie są trudne, a nauczycieli zainspirują do przeprowadzenia ciekawych lekcji.

Ułamki

  Kolejny trudny temat z którym przyszło nam się zmierzyć na zajęciach z matematyki to ułamki dziesiętne!!! Co to takiego? Cytując Wikipedię:

„Ułamek dziesiętny – zapis liczby rzeczywistej w postaci ułamka, którego mianownik jest potęgą o wykładniku naturalnym liczby 10.

Ułamki dziesiętne zapisuje się bez kreski ułamkowej, za to specjalną funkcję pełni separator dziesiętny (przecinek dziesiętny lub kropka, w krajach anglosaskich), który oddziela część całkowitą wartości bezwzględnej liczby od części ułamkowej tej wartości.

Aby z postaci dziesiętnej otrzymać postać zwykłą, wystarczy liczbę na prawo od przecinka zapisać w liczniku ułamka, którego mianownik jest potęgą 10 o wykładniku równym liczbie cyfr na prawo od przecinka.”

Nasi uczniowie najpierw zajęli się zagadnieniem gdzie można w życiu codziennym natknąć się na ułamki dziesiętne, a następnie oddali się grze w domino ułamkowe. Młodsi koledzy na zajęciach o ułamkach  próbowali praktycznie poznać co to jest pół litra, ćwierć litra i jak to zapisać za pomocą ułamka dziesiętnego.

Droga, prędkość, czas...

  Bardzo często przemierzamy te same odległości  np.  drogę do szkoły - raz jesteśmy szybciej i długo czekamy na pierwszą lekcję, innym razem ledwo zdążymy przed dzwonkiem. Zastanówmy się, od czego to zależy. Na pewno droga jest taka sama, ale możemy na przykład wyjść wcześniej, a jeżeli nam się to nie udało to staramy się iść szybciej, aby zdążyć na czas. Zajmiemy się tym pojęciem szybkości lub inaczej prędkości, czyli określeniem, w jakim czasie pokonujemy tę samą drogę.

Aby obliczyć prędkość musimy podzielić przebytą drogę przez czas, jaki jest potrzebny do jej pokonania.

Aby obliczyć czas dzielimy drogę przebytą w tym czasie przez prędkość, z jaką ją przebyliśmy.

Aby obliczyć przebytą drogę mnożymy prędkość, z jaką ją przebyliśmy przez czas, jaki upłynął.

BUDUJEMY ROBOTY

  Tym razem na zajęciach przyrodniczych uczniowie zajęli się robotyką. korzystając z pomocy naukowych mięli okazję samodzielnie budować przedziwne roboty m. in. robota rysującego, roboszczotkę sprytnego robota, rękę robota, robota pudełkowego, skarabeusza, robota solarnego, robota z puszki. Liczyła się precyzja wykonania, wytrwałość i cierpliwość w pracy ale  towarzyszyła temu również świetna zabawa.

Jak powstaje dźwięk

Co to takiego jest dźwięk i jak powstaje? Tymi problemami zajęli się uczniowie SP
w Januszówce na kolejnych zajęciach przyrodniczych. Bez trudu możemy się przekonać
na szkolnym korytarzu o tym, że dźwięki stanowią nieodłączny element naszego życia – szczególnie na przerwie .  Rzadko jednak zastanawiamy się skąd się bierze dźwięk i jak
to się dzieje, że słyszymy.

Do powstania dźwięku potrzebne są 3 składniki: źródło dźwięku, przewodnik dźwięku i ucho słuchającego. Jeśli wyeliminujemy chociaż jeden z tych składników, dźwięku nie usłyszymy.

Źródłem dźwięku mogą być np. instrumenty muzyczne, które w różny sposób wydają dźwięk ( uderzenie w strunę, zadęcie w drewnianą bądź metalową rurę, uderzenie)

Przewodnikiem dźwięku mogą być ciała lotne (powietrze), płynne (woda) lub stałe (metal, drewno).

Na naszych zajęciach wprawialiśmy w drgania kamerton a także zwykłą linijkę-  ciekawostką jest to, że w ćwiczeniu z linijką da się zauważyć zmianę wysokości dźwięku w zależności od długości linijki-  spróbujcie !!!

Ciało wprawione w ruch drga na zasadzie ruchu falowego. Drgania ciała wytwarzają fale w powietrzu i docierają do ucha, które pobudzone do takich samych drgań, jakie miało źródło dźwięku, przekazuje je za pomocą urządzeń aparatu słuchowego ucha do ośrodka słuchowego w mózgu. 

Fale głosowe w spokojnym powietrzu i w wolnej przestrzeni rozchodzą się jednakowo we wszystkich kierunkach - tworzą warstwy kuliste.

Dźwięki są źródłem informacji o otaczającej nas rzeczywistości, pozwalają nam komunikować się, ostrzegają przed niebezpieczeństwem, a także sprawiają nam przyjemność i radość. Niektóre są powodem zmęczenia i zdenerwowania  - np. hałas. Niestety w środowisku szkolnym często natężenie hałasu jest bardzo duże.

Skala

Jak zmieścić rysunek człowieka na małej kartce? Tym jakże trudnym zagadnieniem zajmowaliśmy się na kolejnych zajęciach w SP w Januszówce. Tematem zajęć była skala- czyli iloraz dwóch liczb, który mówi nam, ile razy zmniejszyliśmy lub zwiększyliśmy rzeczywiste wymiary danego przedmiotu.  

Efekt zajęć? Udało nam się zmieścić Igora na kartce A4 

Aby wykonać rysunek niektórych przedmiotów lub sporządzić mapę terenu musimy zmniejszyć rzeczywiste wymiary niektórych przedmiotów i obiektów tak, aby zmieściły się na kartce. Podobnie aby narysować rzeczy niewidoczne dla oka musimy je na rysunku powiększyć. W tym celu stosujemy skalę, która określa ile razy wszystkie wymiary przedmiotu lub rysunku zostały zwiększone lub zmniejszone.

Prostokąt środkowy jest wykonany w skali 1:1 (czytamy: jeden do jednego). Mówimy, że jest naturalnej wielkości. Prostokąt po lewej stronie został narysowany w skali 1:2 (czytamy: jeden do dwóch). Jego wszystkie wymiary zostały zmniejszone dwa razy. Prostokąt po prawej stronie został narysowany w skali 2:1 (czytamy: dwa do jednego). Jego wszystkie wymiary zostały zwiększone dwa razy. 

 skala 2 : 1 oznajmia nam, że pewien przedmiot, rysunek został powiększony dwukrotnie.

 skala 1 : 1 oznajmi nam, że pewien przedmiot, rysunek jest naturalnej wielkości.

 skala 1 : 2 oznajmia nam, że pewien przedmiot, rysunek został pomniejszony dwukrotnie.

Odczytywanie odległości na planie i na mapie: 

 Jeśli mapa wykonana jest w skali 1:100, to 1 cm na mapie to w rzeczywistości 100 cm = 1 m.

 Jeśli mapa wykonana jest w skali 1:1000, to 1 cm na mapie to w rzeczywistości 1000 cm = 10 m.

 Jeśli mapa wykonana jest w skali 1:100000, to 1 cm na mapie to w rzeczywistości 1000 m = 1 km. 

(Źródło: http://www.math.edu.pl)

Dzień Pitagorasa

„Dzień Pitagorasa” w Szkole Podstawowej im. B. Prusa 

w Januszówce.

   Kolejnym ważnym elementem projektu „Liga młodych odkrywców w Gminie Spiczyn” realizowanego wraz z fundacją „z PZU po lekcjach” był „ Dzień Pitagorasa” w S P w Januszówce.

    Spotkanie uczniów ze szkół podstawowych z naszej gminy miało na celu wyłonić najlepszych matematyków z klas I-VI, oraz złamać pewien przesąd, że matematyka jest nudna i nieciekawa. Czy nam się to udało? -osądzicie sami.

„Dzień Pitagorasa” rozpoczął się krótkim powitaniem zebranych gości przez pana dyrektora   S P w Januszówce Krzysztofa Szabałę. Uczniowie Naszej szkoły zapoznali uczestników z życiem i dokonaniamipatrona konkursu. Twierdzenie Pitagorasa (a²+b²=c² ) zna każdy, natomiast pewne jego maksymy zapewne już nie.

Oto niektóre z nich:

- Należy dążyć do sprawiedliwości słowem i czynem.

- Najkrótsze wyrazy TAK i NIE wymagają najdłuższego zastanowienia.

-Liczba jest istotą wszystkich rzeczy.                                                                                                                                        

- Milcz, albo powiedz coś takiego co jest lepsze od milczenia.

- Staraj się żyć skromnie i uczciwie.

Kolejnym etapem był konkurs matematyczny. Uczniowie klas I - VI zmagali się z zadaniami i byli to już najlepsi matematycy ze swoich szkół i klas.

Przygotowania, czyli rozwiązywanie zadań trwało już od początku roku szkolnego. 

W tym czasie pozostali uczniowie oswajali się z nielubianą matematyką na warsztatach matematycznych. Prowadzącymi warsztaty były Panie z „Projektora- Wolontariat Studencki”, które dzięki pomysłowym zabawom uświetniły „święto matematyki” w Naszej szkole.

Uczniowie ze S P w Zawieprzycach przygotowali specjalne przestawienie na Dzień Pitagorasa nawiązując w nim do nauki w szkole, matematyki  i … Pitagorasa.

Po sprawdzeniu zadań konkursowych komisje wyłoniły laureatów poszczególnych kategorii.  Nastąpiła najbardziej oczekiwana przez wszystkich chwila ogłoszenia wyników konkursu. Z każdej klasy spośród pięciu szkół podstawowych naszej gminy wyłoniliśmy trzech laureatów. Za wkład włożony w przygotowanie się do konkursu odebrali zasłużone nagrody.

Pozostali uczestnicy „Dnia Pitagorasa” otrzymali drobne upominki „matematyczne”. 

Tego dnia był „Tłusty czwartek” i wszyscy zgodnie z tradycją,  zostali poczęstowani             ……… pączkami.

Mamy nadzieję, że podczas tego spotkania udało się nam „oswoić” matematykę, a przez to może bardziej ją polubić .

Pożegnania uczestników dokonali Dyrektorzy szkół Stowarzyszenia Oświatowego CJZ.

Robotyka

    Ostatnie zajęcia w SP w Januszówce opanowały roboty. Na szczęście inwazja była bardzo przyjemna i bez cienia grozy. 

    Czym jest robotyka? W Wikipedii czytamy:  interdyscyplinarna dziedzina wiedzy działająca na styku mechaniki, automatyki, elektroniki, sensoryki, cybernetyki oraz informatyki. Domeną robotyki są również rozważania nad sztuczną inteligencją – w niektórych środowiskach robotyka jest wręcz z nią utożsamiana.

     Po raz pierwszy terminu robot użył czeski pisarz Karel Čapek w 1920 roku w swojej sztuce Rossum's Universal Robots. Terminem tym określił sztuczną istotę zbudowaną na podobieństwo człowieka, stworzoną, by zastąpić człowieka w pracy. Nazwa wywodzi się od czeskiego robota czyli praca pańszczyźniana. W języku angielskim pojęcie to pojawiło się po raz pierwszy w krótkim opowiadaniu Isaaca Asimova Kłamca (Liar) w 1941 roku. Początek rozwoju robotyki jako dziedziny wiedzy przypada na rok 1961. Wtedy to w General Motors uruchomiono pierwszy manipulator pracujący na linii produkcyjnej.

Krótki wstęp poprzedził dobrą zabawę – nasi uczniowie z pasją tworzyli przeróżne formy robotów.  Po raz kolejny zajęcia okazały się za krótkie, aby sprawdzić możliwości wszystkich zgromadzonych w ramach projektu modeli robotów.  

Skąd wziął się prąd?

Skąd się bierze prąd? – trochę już na ten temat mówiliśmy podczas tematu o burzy. Na ostatnich zajęciach  w SP w Januszówce przypomnieliśmy sobie co to jest prąd, skąd się bierze (różne źródła energii-elektrownie wiatrowe, wodne, słoneczne, elektrociepłownie), a także które elektrownie nie zanieczyszczają środowiska, bo wykorzystują siły natury. 

Omówiliśmy znaczenia prądu (światło, ciepło, napęd) oraz wymieniliśmy kilka  źródeł prądu (bateria, gniazdka sieci elektrycznej). Wreszcie w praktyce mogliśmy się przekonać jakie materiały przewodzą prąd( ciekawostka- ołówek, czyli drewno nie przewodzi prądu, ale już grafitowa duszka… sprawdźcie  ). Ku uciesze naszych uczestników każdy chętny mógł własnoręcznie zbudować mały obwód elektryczny.  Atrakcyjność wzmacniały dodatkowe efekty – np. muzyka płynąca z głośników w obwodzie imitującym mini – radio, czy też latające śmigło w modelu łodzi.